Επίσκοπος Ιωσήφ Ρωγών και Κοζύλης

Ο Επίσκοπος Ρωγών Ιωσήφ (1776-1826) ήταν κληρικός, Φιλικός και αγωνιστής της Επανάστασης του 1821. Γεννήθηκε στην Θεσσαλία, μάλλον στα Αμπελάκια Λαρίσης, το 1776. Έμαθε γράμματα στο σχολείο στην Τσαριτσάνη Ελασσόνας.

Στις αρχές του 19ου αιώνα αναμίχθηκε στο κίνημα του παπά-Ευθύμη Βλαχάβα, ο οποίος συνελήφθη και θανατώθηκε με διαταγή του Αλή Πασά.

Ο Ιωσήφ φυλακίσθηκε στα Γιάννενα, αλλά απέφυγε την θανατική ποινή. Κατά την έναρξη της Επανάστασης του 1821 φυλακίσθηκε και πάλι από τους Τούρκους στην Άρτα, αλλά γρήγορα απελευθερώθηκε από τους Έλληνες που κατέλαβαν την πόλη.

Ο Ρωγών Ιωσήφ ήταν παρών στο Μεσολόγγι κατά την Πρώτη πολιορκία του Μεσολογγιού (1822) και Δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγιού (1823). Πριν αρχίσει η τρίτη πολιορκία από τον στρατό του Κιουταχή (15/4/1825) και του Ιμπραήμ (12/12/1825) είχε ήδη αναδειχθεί σε πνευματικό καθοδηγητή των πολιορκημένων. Τον Αύγουστο του 1823 τέλεσε την κηδεία του Μάρκου Μπότσαρη και τον Μάρτιο του 1825 κήδευσε τον Λόρδο Βύρωνα.

Η πολιορκία είχε γίνει ασφυκτική μετά την άφιξη του Ιμπραήμ σε ενίσχυση του Μεχμέτ Ρεσίτ Κιουταχή, ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος εμπόδιζε τα ελληνικά πλοία να φέρουν τροφές και πολεμοφόδια, η πείνα είχε αρχίσει να ταλαιπωρεί τους πολιορκημένους και τα τουρκικά πυροβόλα κατέστρεφαν τα τείχη. Στις 6 Απριλίου η κατάσταση είχε φθάσει στο απροχώρητο. Τα τρόφιμα είχαν εκλείψει προ πολλού, η περαιτέρω αντίσταση ήταν αδύνατη. Ο Επίσκοπος έλαβε μέρος στην σύναξη των καπεταναίων όπου αποφάσισαν την Έξοδο. Να βγουν και να διασχίσουν το εχθρικό στρατόπεδο το βράδυ της 10ης Απριλίου, καθώς ξημέρωνε η Κυριακή των Βαΐων. Το τελικό κείμενο τού σχεδίου το υπαγόρευσε ο ίδιος ο Ιωσήφ στον Μακεδόνα πολεμιστή Νικόλαο Κασομούλη, ο οποίος και διέσωσε αυτές τις μνήμες γράφοντας τα «Ενθυμήματα Στρατιωτικά». Το σχέδιο αρχίζει με την φράση «Εν ονόματι της Αγίας Τριάδος». Ο Επίσκοπος ήταν επικεφαλής της τρίτης φάλαγγας με τα γυναικόπαιδα, που οπισθοδρόμησε. Όσοι επέστρεψαν στην πόλη σφαγιάσθηκαν από τους Τούρκους και Αιγυπτίους. Ο Ιωσήφ αντιστάθηκε επί τρεις ημέρες στο νησάκι του Ανεμόμυλου . Στο τέλος έβαλε φυτίλι στην πυριτιδαποθήκη και ανατινάχθηκε μαζί με συμπολεμιστές και με Τούρκους εισβολείς. Λέγεται ότι δεν πέθανε αμέσως από την έκρηξη. Τον βρήκαν ημιθανή και τον κρέμασαν. Απεβίωσε στις 13 Απριλίου 1826.

Πηγή:Βικιπαίδεια

Διαβάστε επίσης_1

Διαβάστε επίσης_2

Διαβάστε επίσης_3