Κάτοχος

Η φωτογραφία μου
Αγρίνιο, Αιτωλοακαρνανίας, Greece

Πέμπτη 23 Ιουλίου 2009

Η κηδεία του μακαρίου Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού

Χαμόγελο από την αιωνιότητα.



«Μακάριοι εσείς που τώρα κλαίτε, γιατί θα γελάσετε». (Λουκ. 6, 21). Ο Μακάριος Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός, έχοντας πραγματικά κλαύσει πικρώς σε όλη του τη μαρτυρική επί γης ζωή για όσους με ζηλοφθονία και κακότητα τον κατεδίωξαν, τον συκοφάντησαν και τελικώς τον ανέβασαν επί του σταυρού του προσωπικού του μαρτυρίου, μπορεί τώρα ελεύθερος και δικαιωμένος από τον μοναδικό Κριτή Ζώντων και Νεκρών να χαμογελάσει, να αναπαυθεί, να απολαύσει τους πλούσιους καρπούς των πνευματικών και υλικών του καμάτων. Ο Κύριός μας θέλησε να επιβεβαιώσει με ένα εντυπωσιακό τρόπο τον μακαρισμό του. Και του χάρισε το χαμόγελο αμέσως μετά την οσιακή του κοίμηση, ζωγραφίζοντας το ιερό του λείψανο με τις ακτίνες της ακτίστου Θείας Χάριτος και διαδηλώνοντας έτσι την ευαρέσκεια του Ουρανού για όσα με συγχωρητικότητα και ακατάβλητο πνευματικό και ηθικό σθένος υπέμεινε.

Το Χαμόγελο του Γέροντος Ιωσήφ είναι η μεγαλύτερη επιβεβαίωση για την μακαρία ζωή στην αιωνιότητα που έχει επαγγελθεί το αδιάψευστο στόμα του Θεανθρώπου σε όσους λαβώθηκαν από τον Θείο Έρωτα και που τόσο όμορφα υμνολογεί η Εκκλησία μας: «Τοῖς ἐρημικοῖς ζωὴ μακαρία ἐστί, θεϊκῷ ἔρωτι πτερουμένοις». Με τα φτερά αυτού του Θείου Έρωτα ο Μακάριος Ιωσήφ Μοναχός Βατοπαιδινός μετέστη των επικήρων και προσκαίρων και, παριστάμενος ήδη ενώπιον του Θρόνου της Παναγίας Τριάδος, πρεσβεύει για όλους εμάς που μένουμε πίσω, μέσα στο καμίνι των πειρασμών και θλίψεων, παρέχοντάς μας την ασφαλή και μεμαρτυρημένη εγγύηση για την εκπλήρωση των Κυριακών Επαγγελιών. Τώρα πια, μετά από την εκκωφαντική αυτή ετυμηγορία του Βασιλέως Χριστού, ο απόηχος των θλιβερών γεγονότων του απώτερου αλλά και πρόσφατου παρελθόντος, που κυριολεκτικώς βασάνισαν και πλήγωσαν την ευαίσθητη παιδική καρδία του Γέροντος, μοιάζει σαν ένας κακόγουστος εφιάλτης, ένας ιστός αράχνης που διαλύθηκε κάτω από το εκτυφλωτικό Φως της Χάριτος του Χριστού! Έτσι είναι ο Σταυρός και το Πάθος! Μόλις έλθει η Ανάστασις κανείς πια δεν μνημονεύει του αφόρητου πόνου που προηγήθηκε. Όπως το παράδειγμα του τοκετού (βλ. Ἰωάν. 16, 21), που ο ίδιος ο Κύριος επικαλέστηκε, για να καταδείξει ότι «οὐκ ἄξια τὰ παθήματα τοῦ νῦν καιροῦ πρὸς τὴν μέλλουσαν δόξαν ἀποκαλυφθῆναι εἰς ἡμᾶς» (Ῥωμ. 8, 18). Ένα αμυδρό χαμόγελο αυτής της ουράνιας δόξας που περιμένει τον Γέροντα Ιωσήφ, αλλά και όλους όσους τον μιμηθούμε, επέτρεψε ο Θεός να φανερωθεί και σε εμάς τους αμαρτωλούς και αναξίους επάνω στο σεβάσμιό του πρόσωπο που αυλάκωσαν οι ευλογημένοι και εύκαρποι μοναχικοί κόποι μιας ζωής. «Κύριε, καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι». Κοντά στους αγίους Σου η φουρτουνιασμένη θάλασσα του βίου γαληνεύει και ο απάνεμος προορισμός της φιλόστοργης αγκαλιάς Σου από ελπίδα γίνεται προσδοκία και βεβαιότητα. Να έχομεν την ευχήν του.

Το Χαμόγελο του Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού, σε βίντεο..

Πηγή:http://vatopaidi.wordpress.com

διαβάστε επίσης..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου